Mijn ouders vertelden mij vroeger vaak over series uit hun jeugd. Mijn moeder was vroeger idolaat van Hamelen: ze had nog altijd een elpee en een boek van deze serie. Ze vertelden ons waar het over ging en draaide regelmatig de plaat, zodat de liedjes uit deze serie ook een groot onderdeel maakten van mijn jeugd. Toen de overgebleven op dvd verschenen, kocht ze deze, zodat ook ik de serie kon zien. Ook ik werd een Hamelenfan, zelfs nog enthousiaster dan mijn moeder. Toen in 2014 "de utlieme verzamelbox" uitkwam, met de afleveringen die Harrie Geelen en Rob de Nijs hadden opgenomen, kocht ik deze dan ook meteen. Kunt u mij de weg naar Hamelen vertellen, mijnheer? vind ik nog altijd één van de beste series die ooit gemaakt zijn.
Mijn vader vond Hamelen maar niks. Er werd veel te veel in gezongen. Mijn vader prees de serie Q & Q. Hij vertelde het verhaal over twee jongetjes die per ongeluk een foto maken waar een dode man op lijkt te staan. Of het ligt aan het ijzersterke verhaal of aan de vertelkunsten van mijn vader, weet ik niet, maar ik vond dit verhaal zó spannend dat ik niet slapen kon van de angst. Mijn ouders wilden mij geruststellen door het einde van de serie te vertellen, maar zij wisten eigenlijk ook niet meer precies hoe de serie af liep. Uiteindelijk gingen ze maar naar de bibliotheek om Q & Q te lenen (op videobanden), zodat ik de serie kon bekijken. Dat was in de herfstvakantie en iedere dag keken we een aflevering, zodat iedere avond met een cliffhanger eindigde.
Zodoende kan ik wel zeggen dat Q & Q en Kunt u mij de weg naar Hamelen vertellen, mijnheer? voor mij jeugdsentiment is.
Een tijdje terug heb ik de volledige serie aangeschaft op één box. De tweede serie Kunst en vliegwerk had ik vroeger nooit gezien. Serie 1 wel, maar veel dingen uit het verhaal was ik vergeten.
Allereerst moet ik zeggen dat het acteerwerk in deze serie erg sterk is. Meestal acteren kinderen niet zo fantastisch, maar Erik van 't Wout en Martin Perels acteren gewoon erg goed. Vooral Van 't Wout zet een erg leuk personage neer. Neem nou de manier waarop hij zijn bril zijn neus op duwt. Ook oom Reinier wordt fantastisch vertolkt door Bob de Lange. Oom Reinier is echt een personage waar je meteen verknocht aan bent. Ik tenminste wel. Ook de overige figuren zijn erg goed neergezet. (Sacco van der Made, Cor Brink, et cetera) Het acteerwerk is gewoon enorm goed, naar mijn mening. Natuurlijk ook Ferd Hugas als de mysterieuze man. Hij leefde in mijn moeders herinnering voort als de man met de grote neus. Mijn moeder was doodsbang voor hem. Vroeger zag ze 's nachts vaak het haakje van haar kapstok aan voor de neus van die man, waardoor ze menig nacht angstig wakker lag. Ik vermoed dat ik mijn angstige aard van mijn moeder overgenomen heb...
De serie is geschreven door Harrie Geelen, een briljante schrijver en tekenaar. Deze man heeft zo ontzettend veel gemaakt! Ik ben een groot liefhebber van zijn werk. Wat leuk is, is dat hij ook het brein is achter Kunt u mij de weg naar Hamelen vertellen, mijnheer? is. Dit bewijst maar weer eens de creativiteit en de veelzijdigheid van Harrie Geelen.
Taal is een belangrijk, dan wel niet het belangrijkste onderdeel van Q & Q. Doordat de serie het budget niet had om spectaculaire achtervolgingen te maken, moest Harrie Geelen spanning op kunnen wekken met taal. En dat is hem zeker gelukt! In het script zitten ontzettend veel subtiele taalgrappen die de spanning versterken.
Verder is het script natuurlijk erg goed doordacht. Neem nou het taalgebruik van oom Reinier.
Harrie Geelen vond het niet nodig om alles volledig op te helderen. Hoe de vork precies in de steel zit, wordt niet geheel duidelijk. Maar hij zei ooit in een interview dat het fantaseren over de misdaad altijd veel interessanter is dan de misdaad zelf. En dat is ook zo. De serie gaat ten slotte ook over Q & Q en niet over de misdaad.
Harrie Geelen weet ook bijna iedere aflevering weer te eindigen met een spannende clliffhanger. Dit presteerde hij bij Hamelen ook al. Ontzettend knap.
Ook de muziek van Joop Stokkermans is natuurlijk zeer memorabel. De intro is één van de bekendste intro's van Nederland, vermoed ik. De intro wordt trouwens gezongen door Robert Long.
Volgens sommige bronnen is Q & Q nog altijd de meest bekeken Nederlandse jeugdserie ooit. Het is in ieder geval de eerste Nederlandse jeugdserie waarin de hoofdrollen werden vertolkt door kinderen. De regisseur is Bram van Erkel, dezelfde regisseur die in de jaren zestig samen met Harrie Geelen en Joop Stokkermans al Oebele maakte.
Kortom: een geweldige serie, die de jeugd van nu ook nog steeds zou boeien. (Ik ben daar een (levend) bewijs van.)
Tegenwoordig maken ze niet zulke kwaliteitsseries meer...
Vier-en-een-halv... Ach wat. Vijf sterren!
